gumur-gumur — (Ağcabədi) asta asta, yavaş yavaş. – Naxırçı görür kün, gumurgumur səs gəlir … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
güdükçü — (Ağdaş, Göyçay, İmişli, Kürdəmir, Qax) malotaran, naxırçı, çoban. – Güdükçü bi baş malı ayda omma:ta güdür (Kürdəmir) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
məəl — (Ağdam, Qəbələ, Zərdab) bax mağal. – İsdi düşməmiş naxırçı malı məələ gətirdi (Zərdab); – Mallar məəldə otduyur (Qəbələ), – Heyvanı yığ məələ (Ağdam) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
otda:cağ — (Kürdəmir, Salyan, Şamaxı) otlaq. – Naxırçı malqaranı otda:cağa apardı (Şamaxı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sığırçı — (Ağstafa, Barana, Kəlbəcər, Qax, Qazax, Şəki, Şəmkir) naxırçı. – Bizim kətdə bir yaxşı sığırcı var, malları vaxdında aparer, vaxdında da gətirer (Qazax); – Sığırçının nobata gələsi gün çatıy (Qax); – Sığırçının vəziyyəti çovanınkınnan yunuludu… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
gəlləban — f. çoban, naxırçı, sığırçı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şəbanə — f. 1) gecəyə aid olan; gecəlik; 2) səhərə qalmış, boyat (xörək və s. haqqında); 3) naxırçı; çoban … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
alabaxta — is. zool. Meşə göyərçini. Qəhrəman naxırçı yoldaşları ilə birlikdə meşələrdən dələyən yuvasını çıxarır, evdə bir cüt alabaxta balası saxlayırdı. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
buzovotaran — is. Dana buzovu otarmaqla məşğul olan naxırçı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
havalı — sif. və zərf 1. Azğınlaşmış, qudurmuş; ağlı başından oynamış kimi; azğın, qudurğan. Gəzirlər havalı ağalar, bəylər; İşləyir qan tərdə naxırçı, nökər. A. Ə.. Havalı kimi – ağlı başından oynamış kimi, dəli kimi. Xan havalı kimi bu otaqdan o otağa… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti